Ergens doet de afkorting me denken aan 'de GVR', de Grote Vriendelijke Reus van Roald Dahl. Maar dit is echt wat anders. Het gaat hier niet om een reus die dromen brengt, maar om een nieuwe arts die we aan ons lijstje toe kunnen voegen. AVG staat namelijk voor Arts voor Verstandelijk Gehandicapten. Toch een heel ander soort 'sprookje'...
Op ons avontuur met Bommel komen we nog steeds nieuwe dingen tegen. Zo ook 'de AVG'. Heel stom misschien, maar ik wist niet eens dat er een speciale arts was voor verstandelijk gehandicapten. Van alle soorten die ik al wel ken, is dit er één die aan mijn aandacht ontglipt is. Tot nu. Tijdens ons 1e bezoek begaven we ons dan ook letterlijk en figuurlijk op nieuw terrein.
Op ons avontuur met Bommel komen we nog steeds nieuwe dingen tegen. Zo ook 'de AVG'. Heel stom misschien, maar ik wist niet eens dat er een speciale arts was voor verstandelijk gehandicapten. Van alle soorten die ik al wel ken, is dit er één die aan mijn aandacht ontglipt is. Tot nu. Tijdens ons 1e bezoek begaven we ons dan ook letterlijk en figuurlijk op nieuw terrein.
Het is een mooie plek, bosrijk en alles ziet er keurig bijgehouden en zelfs vrolijk uit. Ik zie blije kinderen van alle soorten en maten uit busjes rennen of rollen, naar de school die op het terrein staat. Kijkend naar die kinderen zeg ik tegen Tycho dat ik Bommel hier ook nog wel naar 'school' zie gaan. Het oogt fijn, maar het voelt heel dubbel.
 |
| Credit: De GVR, Roald Dahl. Illustratie: Quentin Blake |
Vreemd besef
Eenmaal binnen, komen we een volwassen man tegen. Hij schud iedereen de hand, dus ook die van Tycho. De man loopt lukraak kamers in en laat, zo kunnen wij aan het commentaar horen, zijn broek zakken omdat in dat gebied kennelijk iets aan de hand is. Ook komt er een boom van een vent voorbij die elke 2 tellen stopt met lopen en dan intens hard gaat vloeken (Heel eerlijk? Die vond ik een beetje eng.). Zijn begeleider houdt kalm haar hand op zijn rug, vertrekt geen spier en zegt: "Kom maar, we gaan weer." En hij loopt met haar mee. Tycho en ik observeren dit alles met gemengde gevoelens. Bommel zit in de buggy lekker met haar spalkjes tegen de rand van de buggy te schoppen. Dat klinkt zo lekker. Ik zie haar vrolijke smoeltje en ik lach. In die wachtruimte zittend, is het echter toch een vreemd besef dat mijn lieve schat hier dus ook 'thuishoort'. Net als die 2 mannen die we net voorbij zagen komen. Verstandelijk Gehandicapt. Hier schrijven ze het met hoofdletters...
Heel normaal
In mijn blog "Ben ik in beeld?" schreef ik nog dat sommige artsen helemaal geen oog hebben voor Bommel, 'de AVG' heeft bij onze ontmoeting alleen maar oog voor haar. Ze steekt haar hand naar Bommel uit en wacht geduldig of er een reactie komt. Qua vriendelijkheid komt ze dan ook zeker bij 'de GVR' in de buurt. Bommel kijkt naar haar en naar haar hand. Tot zover de begroeting! Daarna mag Bommel zelfs met de stethoscoop spelen. De 1e arts, van de 35 die we tot nu toe ontmoet hebben, die dat doet. Bommel likt er eens aan (want: ontdekt nog alles met haar mond) en gooit het ding vervolgens weg. Iets heel normaals hier.
Testing testing
Wij gaan het vandaag niet hebben over mensen etende reuzen, snoskommers of flitspoppers. Wij zijn gekomen om de slaapproblematiek van Bommel te bespreken. Soms denk ik wel eens: is het wel háár problematiek of de onze?! 'De AVG' vertelt dat verstandelijk gehandicapte kinderen vaak slaapproblemen hebben. Er volgt een gesprek waarin ook horde nr. 2 van vandaag aan bod komt: slaapmedicatie. Ik ben niet tegen, maar ook niet voor. Ik vind het gewoonweg lastig. Als 'de AVG' net als 'de GVR' zou beschikken over een lange trompet waarmee ze fijne dromen in de slaapkamer van Bommel kon blazen, dan was ik er snel uit! Een mooie oplossing voor haar niet doorslapen. Maar helaas, de werkelijkheid is dat we een Melatonine test gaan doen. Hopelijk komen we dan te weten of er iets met Bommels melatonine niveau aan de hand is en of medicamenteus bijsturen wel / geen zin heeft. Dan weten we waar we het over hebben. Dat is fijn en voor ons zeer welkome informatie.
Eén klein dingetje: die test houdt in dat we elke 2 uur een watje in Bommels wangzak moeten doen en dat doorweekt moeten laten worden met speeksel. Dat wordt leuk met een kind dat we dit niet uitgelegd krijgen en met orale afweer voor dit soort zaken. En dat elke 2 uur, 24 uur lang. Dus ook 's nachts...
Hoe we dat aan gaan pakken? Daar slaap ik nog maar even een nachtje over!
Eén klein dingetje: die test houdt in dat we elke 2 uur een watje in Bommels wangzak moeten doen en dat doorweekt moeten laten worden met speeksel. Dat wordt leuk met een kind dat we dit niet uitgelegd krijgen en met orale afweer voor dit soort zaken. En dat elke 2 uur, 24 uur lang. Dus ook 's nachts...
Hoe we dat aan gaan pakken? Daar slaap ik nog maar even een nachtje over!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten