vrijdag 17 oktober 2014

Food for Thought

Iets meer dan een week geleden hebben we ze ontmoet. Een aantal artsen van het NoTube team uit Oostenrijk. We vroegen ons af wat deze dag ons op zou leveren, behalve het contact met andere ouders en kinderen met eet problematiek. We zijn immers al bekend met NoTube en hun methode. Ik hoopte echter dat de meerwaarde voor ons zou schuilen in de individuele sessie met een van de artsen. En dat was zo. Dat ene half uur heeft ons meer opgeleverd dan ik had kunnen bedenken. "Food for Thought"...!

De eerste Play Picnic die NoTube in Nederland organiseerde. Een van de laatste plekjes was voor ons. Mooi om onze "cyber-docs" in levende lijve te ontmoeten en ook leuk om andere ouders en hun kindjes te ontmoeten. Een aantal digitale bekenden kregen nu eindelijk een gezicht! Zo ook de "Chief Learn to Eat". Deze dame is verantwoordelijk voor de LTE therapie en wij hadden onze sessie met haar. 

Geen picknick
Meteen bij binnenkomst bleek al dat we te maken hadden met een heel ervaren en kundige dame. Dat wisten we natuurlijk al van NoTube, maar het was mooi om te zien hoe zij Bommel als het ware "las" en ons meteen van allerlei tips en informatie voorzag. Dit terwijl zij ons niet eerder begeleid heeft. Het begon meteen al goed: "The picnic, you can forget it with Bommel. She is not interested and it does not work for her". Alleen al door deze ene opmerking bleek de meerwaarde van een live ontmoeting. Er viel echt iets van me af. Ik was gefrustreerd dat de picknicks niets brachten en was al onzeker aan het worden of wij het wel goed deden. Nu kreeg ik de bevestiging van mijn onderbuikgevoel: picknicken werkt niet voor Bommel!

Plannen leren maken
Verder werd ons verteld dat we het vooralsnog uit ons hoofd kunnen zetten dat Bommel vast voedsel gaat eten. Dit is namelijk niet mogelijk totdat een kind motorisch zo ver is dat het compleet zelfstandig kan zitten. In een kinderstoel kunnen zitten is niet hetzelfde. Het is belangrijk dat we fysiotherapie blijven doen en Bommel stimuleren dat ze zelf gaat zitten. Het is van belang dat ze leert om plannetjes te maken. Als ze op de grond ligt en ze wil een speeltje: hoe krijgt ze dat dan? Als ze ergens ligt waar ze niet wil liggen: hoe komt ze daar dan weg?  Door haar dit zelf te laten uitzoeken en ervaren, gaat ze plannetjes maken. Zo leert ze dat ze zelf in actie moet komen & iets moet doen om te krijgen dat ze wilt. Heel belangrijk. Als je dit doortrekt richting eten: het komt niet vanzelf naar je toe. Je zult in actie moeten komen. Je moet het oppakken, in je mond stoppen, kauwen en doorslikken. Anders gebeurd er niets. Het klinkt zo simpel en logisch, en toch sta je er niet bij stil! 

Sensorische wat?
Zintuigen. Ontwerper onbekend
Gaandeweg het gesprek werd ik steeds enthousiaster. Wat fijn om met zo'n ervaren arts te spreken en zoveel tips aangereikt te krijgen in zo'n korte tijd! Het grootste puzzelstuk moest echter nog komen. Ze vertelde ons dat ze denkt dat Bommel "sensory issues" heeft. Ze raadde ons aan ons hierin te verdiepen en een therapeut te zoeken die kan diagnosticeren en therapie kan geven.
Google leerde me dat we het hier hebben over sensorische informatieverwerkingsproblematiek. Een hele mond vol! Voor ons weer een onbekend iets om in te duiken. Veel weet ik er dan ook nog niet van, maar wat ik al wel weet: je sensoren / zintuigen werken allemaal met elkaar samen. Ruiken, proeven, horen, zien, voelen en evenwicht. Ze bestaan afzonderlijk van elkaar, maar moeten als een geheel functioneren. Gebeurt dat niet dan is er sprake van een sensorisch informatieverwerkingsprobleem. Kinderen die dit hebben, verwerken informatie over hun wereld anders. Het komt veel voor bij kindjes met een ontwikkelingsachterstand. Ook  bij kinderen / mensen binnen het autistisch spectrum of met het syndroom van Down speelt dit vaak. Eigenlijk heeft ieder mens het een beetje. We hebben allemaal onze voorkeur qua zintuig dat we inzetten. Fiene, bijvoorbeeld, is een kind dat observeert. De kleinste verandering merkt ze op. Bij Bommel is het de tastzin die de boventoon voert. 

Diagnose is lastig
Waar zit dan het probleem?
Ze is hyper sensitief in haar handen. Ze wil alles aanraken. Echt voelen doet ze echter met haar mond & tong. Ze kan bepaalde structuren niet velen op haar handen. Zoals bijvoorbeeld vingerverf. Daar raakt ze compleet van overstuur. Te veel informatie. Te veel prikkel. Die hyper sensitiviteit is versterkt door alle negatieve ervaringen die ze met haar handjes heeft gehad: strak vasthouden, prikken, infusen, etc. Een diagnose stellen is helaas lastig op de leeftijd van Bommel. Toch wordt ze geobserveerd en zullen er bepaalde testjes gedaan worden. Als er een grote aannemelijkheid is, dan gaan we starten met therapie die haar & ons verder kan helpen. Het zegt immers ook iets over haar mentale ontwikkeling, hoe wij haar dingen kunnen laten leren en hoe we haar het beste kunnen benaderen. 

Het juiste spoor
Ook het orale gebied doet mee bij Bommel. Als we dit weer in relatie tot leren eten gaan zien, dan is het goed mogelijk dat Bommel bepaalde etenswaar & structuren niet zal willen eten. Omdat het bij de basis van het vastpakken van het eten al niet goed gaat i.v.m. haar handjes. Daarom gaan we met hele kleine stapjes werken. Bommel lepelt nog steeds heel goed 4 x per dag. We gaan met de pap aan de slag. Van hieruit gaan we werken aan het toevoegen van smaken en uiteindelijk ook structuren. Los van het sensorische verhaal, merken we dat ze een "picky eater" is. Ze wil alleen maar zoet. We starten nu dan ook met een half lepeltje aardappel door de pap. Als dat goed gaat, bouwen we steeds verder uit. Zo ook met groente & vlees. Steeds met halve lepeltjes tegelijk. Een hele andere aanpak dus dan het picknicken. Echter wel een die veel beter past bij Bommel. Klinkt misschien gek, maar ergens van binnen bij Tycho en mij klikte dit alles: we zitten op het juiste spoor!

Kort gezegd zijn voor ons dus 2 dingen van belang om nu eerst aan te werken: motoriek (zitten) & sensorische informatieverwerking. 2 gouden tips die we in een half uur tijd aangereikt hebben gekregen.
Met recht: "Food for Thought"...!

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Heb je interesse in NoTube, zijn jullie al bezig met NetCoaching of Learn to Eat of ben je een geïnteresseerde professional? Er zijn voor komend jaar nog een aantal Play Picnic dagen in Waalwijk. Het is echt de moeite waard om te gaan!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------


Laat weten wat je van mijn blog vindt of deel jouw ervaring & plaats een reactie!

Zoekende naar een tip? 
Mantelmama biedt tips m.b.t. kwaaltjes(sonde)voedinghet organiseren van de zorg en websites

Volg Mantelmama ook op  


Geen opmerkingen:

Een reactie posten